Sunday, November 20, 2005

 

1) Texte complet FR + 2) Texte complet NL

Numéro : JC94621_1 Date : 1994-06-02 - Juridiction : COUR DE CASSATION, SECTION FRANCAISE, 1E CHAMBRE - Siège : RAPPE- Rapporteur : PARMENTIER- Min. Public : LIEKENDAEL- Numéro de rôle : C930165F
Chapeau
LOUAGE DE CHOSES. - Bail commercial. - Fin (congé. Renouvellement. Etc.). - Demande de renouvellement. - Demande en justice. - Délai. - Nature. - Conséquence.
Sommaire
En saisissant le juge d'une demande de renouvellement d'un bail commercial, conformément à l'article 18 contenu dans l'article 1er de la loi du 30 avril 1951 sur les baux commerciaux en vue de la protection du fonds de commerce, le preneur accomplit un acte de procédure au sens de l'article 48 du Code judiciaire et, dès lors, en vertu de l'article 53 dudit code, le jour de l'échéance, lorsqu'il est un samedi, un dimanche ou un jour férié légal, est reporté au plus prochain jour ouvrable.
Note
BREWAEYS, Eric, "De zevende dag", Proces en Bewijs, 1994, p. 176; Voir Cass., 1er octobre 1976, (Bull. et Pas., 1977, I, 135); Cass., 30 juin 1989, RG 6270, (Bull. et Pas., 1989, I, n° 641), et Cass., 8 avril 1994, RG 8225, Bull. et Pas., n° 163, voir aussi Cass., 1er mars 1993, RG 9603, (Bull. et Pas., 1993, I, n° 122), et les arrêts cités à la note 1, p. 232;
Base légale
-LOI DU 30-04-1951,ART 18-CODE JUDICIAIRE,ART 48-CODE JUDICIAIRE,ART 53
Publication
-ARRESTEN VAN HET HOF VAN CASSATIE DE 1994(I,P.566)-PASICRISIE BELGE DE 1994(I,P.542)-JOURNAL DES TRIBUNAUX DE 1995(P.69)-REV JUR LIEGE MONS BRUXELLES DE 1994(P.1456)-RECHTSKUNDIG WEEKBLAD DE 1995(96)(P.1456) DE 1994(P.176) AUTEUR : BREWAEYS,ERIC TITRE : DE ZEVENDE DAG (DANS PROCES EN BEWIJS)-RECHTSKUNDIG WEEKBLAD DE 1995(96)(00042,P.1456) AUTEUR : VAN OEVELEN,A. TITRE : TERMIJNEN IN DE HANDELSHUURWET
Texte

LA COUR, Vu le jugement attaqué, rendu le 30 novembre 1992 par le tribunal de première instance de Bruxelles, statuant en degré d'appel; Sur le moyen pris de la violation des articles 18 de la loi du 30 avril 1951 sur les baux commerciaux en vue de la protection du fonds de commerce constituant la section IIbis du chapitre II du titre VIII du livre III du Code civil, 2261 du Code civil, 48, 49, 50, 52, 53 et 54 du Code judiciaire, en ce que le jugement attaqué confirme le jugement dont appel, déclarant la demanderesse forclose de sa demande de renouvellement de bail introduite par citation du 20 novembre 1989, aux motifs que le délai de 30 jours visé à l'article 18 de la loi du 30 avril 1951 sur les baux commerciaux qui "a commencé à courir le lendemain du jour de l'acte ou de l'événement qui y donne cours soit en l'espèce le 20 octobre 1989" "a expiré le 19 novembre 1989", que "l'intimé (la demanderesse) soutient néanmoins que, le 19 novembre 1989 étant un jour férié (dimanche), le délai avait été prolongé jusqu'au lundi en application de l'article 53, alinéa 2, du Code judiciaire, de telle sorte que sa demande mue par citation du 20 novembre 1989 ne serait pas tardive", (...) "qu'il convient (...) d'appliquer les dispositions du Code civil en matière de prescription et plus particulièrement l'article 2261 du Code civil aux termes duquel lorsque le dernier jour du terme est accompli la prescription est acquise; que cette disposition ne prévoyant aucune exception, il n'y a pas lieu d'en refuser l'application au motif que le dernier jour du délai serait un samedi, un dimanche ou un jour férié", et "qu'il n'y a pas lieu d'admettre, comme le suggère (la demanderesse), que la computation des délais envisagés par le Code judiciaire (article 53, alinéa 2) aurait pour effet de modifier les dispositions du Code civil relatives à la computation des délais de prescription", alors que le délai de trente jours dont le preneur dispose, en vertu de l'article 18 de la loi du 30 avril 1951 sur les baux commerciaux, pour se pourvoir devant le juge de paix se compute conformément aux articles 52 à 54 du Code judiciaire sans que l'article 2261 du Code civil ne s'y oppose; qu'ainsi, lorsque le jour d'échéance de ce délai de trente jours expire un samedi, dimanche ou un jour férié, il est reporté, conformément à l'article 53 du Code judiciaire, au plus prochain jour ouvrable; qu'après avoir ainsi pu constater que le 19 novembre 1989, jour d'échéance de ce délai de trente jours, était un dimanche, le juge d'appel devait décider que ce jour d'échéance était reporté au 20 novembre 1989, le plus prochain jour ouvrable, et que la demanderesse pouvait encore valablement se pourvoir ce 20 novembre 1989 devant le juge de paix aux fins de demander le renouvellement de son bail; d'où il suit qu'en refusant de reporter au plus prochain jour ouvrable le jour d'échéance du délai de l'article 18 précité et en confirmant le jugement dont appel, déclarant la demanderesse forclose de son droit au renouvellement, le jugement attaqué viole les articles 18 de la loi du 30 avril 1951 sur les baux commerciaux et 53 du Code judiciaire ainsi que toutes les autres dispositions visées au moyen : Attendu que, en cas de désaccord persistant entre bailleur et preneur concernant les conditions de renouvellement d'un bail commercial, l'article 18 contenu dans l'article Ier de la loi du 30 avril 1951 sur les baux commerciaux en vue de la protection du fonds de commerce permet au preneur de "se pourvoi(r) devant le juge dans les trente jours de la réponse du bailleur, à peine de forclusion"; Attendu que, en saisissant le juge conformément à cette disposition légale, le preneur accomplit un acte de procédure au sens de l'article 48 du Code judiciaire et que, dès lors, en vertu de l'article 53 dudit code, le jour de l'échéance, lorsqu'il est un samedi, un dimanche ou un jour férié légal, est reporté au plus prochain jour ouvrable; Attendu qu'en déclarant la demanderesse "forclose de sa demande de renouvellement de bail", le tribunal d'appel a violé les articles 18 contenu dans l'article Ier de la loi précitée du 30 avril 1951 et 53 du Code judiciaire; Que le moyen est fondé;
PAR CES MOTIFS, Casse le jugement attaqué; Ordonne que mention du présent arrêt sera faite en marge du jugement cassé; Réserve les dépens pour qu'il soit statué sur ceux-ci par le juge du fond; Renvoie la cause devant le tribunal de première instance de Nivelles, siégeant en degré d'appel.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Numéro : RC94621_1 Date : 1994-06-02 - Juridiction : HOF VAN CASSATIE, FRANSTALIGE AFDELING, 1E KAMER
- Siège : RAPPE- Rapporteur : PARMENTIER- Min. Public : LIEKENDAEL- Numéro de rôle : C930165F
Chapeau
HUUR VAN GOEDEREN. - Handelshuur. - Einde (opzegging. Huurhernieuwing. Enz.). - Vordering tot hernieuwing. - Vordering in rechte. - Termijn. - Aard. - Gevolg.
Sommaire
De huurder, die bij de rechter, overeenkomstig art. 18 Handelshuurwet, een vordering tot hernieuwing van een handelshuur instelt, verricht een proceshandeling in de zin van art. 48 Ger.W., en bijgevolg wordt de vervaldag, als hij een zaterdag, een zondag of een wettelijke feestdag is, ingevolge art. 53 van dat wetboek verplaatst op de eerstvolgende werkdag.
Note
BREWAEYS, Eric, "De zevende dag", Proces en Bewijs, 1994, p. 176; Zie Cass., 1 okt. 1976, (A.C., 1977, 133); Cass., 30 juni 1989, A.R. nr. 6270, (A.C., 1988-89, nr. 641), en Cass., 8 april 1994, A.R. nr. 8225, A.C., 1994, I, nr. 163; zie ook Cass., 1 maart 1993, A.R. nr. 9603, (A.C., 1994, I, nr. 122), en de arresten vermeld in de noot 1, blz. 240);
Base légale
-WET VAN 30-04-1951,ART 18-GERECHTELIJK WETBOEK,ART 48-GERECHTELIJK WETBOEK,ART 53
Publication
-ARRESTEN VAN HET HOF VAN CASSATIE VAN 1994(I,P.566)-PASICRISIE BELGE VAN 1994(I,P.542)-JOURNAL DES TRIBUNAUX VAN 1995(P.69)-REV JUR LIEGE MONS BRUXELLES VAN 1994(P.1456)-RECHTSKUNDIG WEEKBLAD VAN 1995(96)(P.1456) VAN 1994(P.176) AUTEUR : BREWAEYS,ERIC TITEL : DE ZEVENDE DAG (IN PROCES EN BEWIJS)-RECHTSKUNDIG WEEKBLAD VAN 1995(96)(00042,P.1456) AUTEUR : VAN OEVELEN,A. TITEL : TERMIJNEN IN DE HANDELSHUURWET
Texte

HET HOF, Gelet op het bestreden vonnis, op 30 november 1992 in hoger beroep gewezen door de Rechtbank van Eerste Aanleg te Brussel; Over het middel: schending van de artikelen 18 van de wet van 30 april 1951 op de handelshuurovereenkomsten met het oog op de bescherming van het handelsfonds, dit is afdeling IIbis van hoofdstuk II van titel VIII van boek III van het Burgerlijk Wetboek, 2261 van het Burgerlijk Wetboek, 48, 49, 50, 52, 53 en 54 van het Gerechtelijk Wetboek, doordat het bestreden vonnis het beroepen vonnis waarbij eiseres vervallen wordt verklaard van haar bij dagvaarding van 20 november 1989 ingestelde vordering tot huurhernieuwing bevestigt, op grond dat de termijn van 30 dagen van artikel 18 van de wet van 30 april 1951 op de handelshuurovereenkomsten "die is beginnen te lopen de dag na die van de akte of van de gebeurtenis welke hem doet ingaan, te dezen 20 oktober 1989" "op 19 november 1989" is verstreken, dat "'geïntimeerde (eiseres) niettemin betoogt dat, nu 19 november 1989 een feestdag (zondag) was, de termijn, met toepassing van artikel 53, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek tot maandag was verlengd, zodat haar bij dagvaarding van 20 november 1989 ingestelde vordering niet laattijdig is", (...) "dat (.. ...) toepassing dient te worden gemaakt van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek inzake verjaring en inzonderheid van artikel 2261 van het Burgerlijk Wetboek volgens hetwelk de verjaring verkregen is wanneer de laatste dag van de vereiste tijd verlopen is; dat die bepaling niet voorziet in enige uitzondering, zodat de toepassing ervan niet kan worden geweigerd op grond dat de laatste dag van de termijn een zaterdag, een zondag of een wettelijke feestdag is", en " dat niet kan worden aangenomen, zoals (eiseres) betoogt, dat de berekening van de in het Gerechtelijk Wetboek bedoelde termijnen (artikel 53, tweede lid,) tot gevolg zou hebben de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek betreffende de berekening van de verjaringstermijnen te wijzigen", terwijl de termijn van dertig dagen waarover de huurder, krachtens artikel 18 van de wet van 30 april 1951 op de handelshuurovereenkomsten, beschikt om zich tot de vrederechter te wenden overeenkomstig de artikelen 52 tot 54 van het Gerechtelijk Wetboek wordt berekend, zonder dat artikel 2261 van het Burgerlijk Wetboek zich daartegen verzet; wanneer de vervaldag van die termijn van dertig dagen op een zaterdag, zondag of een wettelijke feestdag verstrijkt, hij dus, overeenkomstig artikel 53 van het Gerechtelijk Wetboek, op de eerstvolgende werkdag wordt verplaatst; de appelrechter, nadat hij aldus had kunnen vaststellen dat 19 november 1989, dit is de vervaldag van die termijn van dertig dagen, een zondag was, diende te beslissen dat die vervaldag op de eerstvolgende werkdag, namelijk op 20 november 1989, was verplaatst, en eiseres zich op 20 november 1989 nog rechtsgeldig tot de vrederechter kon wenden om de hernieuwing van de huur te vorderen; het bestreden vonnis, door te weigeren de vervaldag van de termijn van voormeld artikel 18 op de eerstvolgende werkdag te verplaatsen en door het beroepen vonnis waarbij eiseres vervallen wordt verklaard van haar recht op hernieuwing te bevestigen, derhalve de artikelen 18 van de wet van 30 april 1951 op de handelshuurovereenkomsten en 53 van het Gerechtelijk Wetboek alsmede alle andere in het middel aangewezen bepalingen schendt: Overwegende dat, indien tussen de verhuurder en de huurder onenigheid blijft bestaan omtrent de voorwaarden van de huurhernieuwing, de huurder zich, krachtens artikel 18 vervat in artikel 1 van de wet van 30 april 1951 op de handelshuurovereenkomsten met het oog op de bescherming van het handelsfonds, "op straffe van verval, binnen dertig dagen na het antwoord van de verhuurder tot de rechter kan wenden"; Overwegende dat de huurder, door zich overeenkomstig die wetsbepaling tot de rechter te wenden, een proceshandeling verricht in de zin van artikel 48 van het Gerechtelijk Wetboek en dat bijgevolg de vervaldag, als hij een zaterdag, een zondag of een wettelijke feestdag is, ingevolge artikel 53 van dat wetboek op de eerstvolgende werkdag wordt verplaatst; Overwegende dat het appelgerecht, door eiseres "vervallen te verklaren van haar vordering tot huurhernieuwing", de artikelen 18 vervat in artikel 1 van voormelde wet van 30 april 1951 en 53 van het Gerechtelijk Wetboek heeft geschonden; Dat het middel gegrond is; OM DIE REDENEN, Vernietigt het bestreden vonnis; Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het vernietigde vonnis; Houdt de kosten aan en laat de beslissing daaromtrent aan de feitenrechter over; Verwijst de zaak naar de Rechtbank van Eerste Aanleg te Nijvel, zitting houdend in hoger beroep.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?